Ik woon op een terrein met allemaal rijtjes studentenhuizen. Hoewel je denkt dat studenten geen auto’s zouden moeten hebben staat de straat voor mijn rijtjeshuis er toch vol mee. Althans, er zitten oude bakken die je amper auto’s mag noemen en caravans met hippies tussen. Over het algemeen is dit geen probleem maar aangezien de straat vrij klein is, maakt dit het krap om door de straat te rijden met een andere auto. Dus, toen mijn broer laatst op bezoek kwam en achteruit probeerde de straat uit te rijden, schaafde hij met de auto langs een van de bakken die daar stond. “Werd toch tijd voor mercedes velgen!”, grapte hij.
Grappen op verkeerde momenten
“Of zullen we wellicht voor originele velgen bmw gaan?”, ging hij verder. Mijn broer is echt een grappenmaker. Hij is altijd vrolijk, zelfs op momenten dat hij dat eigenlijk niet zou moeten zijn. Mijn moeder, die op dit moment ook in de auto zat en die de eigenaar is van deze auto, vond dit bijvoorbeeld niet heel grappig. Toen we het geluid hoorde van de auto die de andere auto raakte, vertrok haar gezicht en schoot haar stem omhoog. Om mijn broers grapjes over de velgen lachte ze ook niet. Ik kon het echter niet tegenhouden dat mijn mondhoeken omhoog krulden.
De appel valt niet ver van de boom
Toen we echter uitstapten, zagen we dat de velg er af was gevallen en toen lachte mijn broer ook niet langer. Gelukkig was het niet te duur om het bij de garage er weer op te laten zetten. Zo kregen zowel mijn broer en mijn moeder hun goede humeur weer terug. Mijn moeder begon zelfs te zeggen dat het zonde was dat het zo goedkoop was, omdat we anders misschien nu hadden rondgereden met dure velgen van een cool automerk. Zo zie je waar mijn broer zijn humor vandaan heeft en dat de appel in werkelijkheid niet ver van de boom valt.
